Meidendag in de Efteling

Vrijdag 10 augustus 's morgens om 09.00 uur Eman en Dunia samen met Kim en Priscilla opgehaald in Katwijk, het was nog een verrassing wat we gingen doen.

 

Om kwart over elf kwamen we bij de Efteling aan, we hadden al entreekaartjes dus konden direct door naar binnen.
Het was prachtig weer, goed dat we het uitje hadden uitgesteld. Even kort door het sprookjespark, zodat ze het wel hebben gezien, maar natuurlijk zijn de meiden daar al een beetje te groot voor.

Wel gaan we in de Stoomcaroussel, dat is voor iedereen leuk.
Daarna in de Pagode, ik overwin mijn hoogtevrees en we gaan dus met z'n allen naar boven en van daaruit hebben we een geweldig overzicht over het park. Er wordt natuurlijk meteen geroepen:  "O, kijk daar die achtbaan, daar wil ik in!" En daar en daar. Dat wordt kiezen, zeker omdat er overal wachttijden zijn.

In de rij dus, maar het is het wachten waard, ik ga (lees durf)niet mee in de achtbanen, maar Kim en Priscilla zijn er gelukkig bij om met de meiden overal in te gaan. Dunia gaat na twijfel wel in de houten achtbaan (Joris en de draak) en later ook nog in de Vliegende Hollander. Ze vindt het eng, maar achteraf helemaal te gek dat ze mee is geweest. Als bewijs (ze zullen het thuis niet geloven) foto's en een filmpje.

Eman gaat met Kim en Priscilla ook nog in de Vogelrok, dan ga ik intussen met Dunia naar Carnaval Festival en daarna samen nog naar de Fata Morgana en in de Piranha, daar worden we kletsnat, maar o wat leuk en de zon schijnt dus we drogen wel weer op.

 

We eten frietjes en ijs, dat hoort er bij op zo'n dag. Om half zeven huiswaarts en als ik een kwartiertje onderweg ben heb ik 4 slapende meiden in de auto, dromend van alle belevenissen. Eenmaal thuis vol van verhalen, een boekje mee van de Efteling. We nemen na een half uurtje afscheid en omdat we niet konden blijven eten (pas laat ivm Ramadan) krijgen we eten mee. Moeder Hanae wil op die manier toch iets terugdoen want ze weet niet hoe ze ons moet bedanken. Keer op keer leg ik uit dat het niet hoeft, wij doen het graag. De kinderen te zien genieten is voldoende.

Met dank weer aan de medesponsors waardoor dit uitje mogelijk was.

 



Het weer zat niet mee

Na de geslaagde jongensdag bij AZ was maandag een meidendag gepland. Met kortingskaartjes (AH) en financiële steun van onze sponsors zouden wij naar een pretpark gaan. Helaas was het weerbericht dusdanig slecht dat wij het niet wilden riskeren. Er werd zware regen en onweer voorspeld en dat zou betekenen dat we voor niets een eind zouden rijden en vervolgens de kans liepen dat veel attracties gesloten zouden worden.
Maar zoals al vele malen bleek het wederom een storm in een glas water. Het noodweer bleef uit.

's Morgens vroeg gebeld en uitgelegd aan Eman, teleurstelling natuurlijk. Ik ben er wel naar toe gegaan, dan maar even op bezoek en bijpraten. Met een tas vol kleding, dat wel. Dus maakten wij er een soort van modeshow van.
Had ik de vorige keer voornamelijk jongenskleding bij mij, nu waren dus de dames aan de beurt.

Het beloofde uitje is uitgesteld, vandaag (woensdag) mochten Eman en Ahmed trouwens mee met een dagje uit dat Coa of Vluchtelingenwerk heeft geregeld, echt leuk voor ze.

Ze vertelden mij overigens nog iets waar ze zich erg over hebben verbaasd. Een familie uit Irak die ook in Alkmaar woonde, maar nog later naar Nederland zijn gekomen als zij hadden om dezelfde reden geen status gekregen.
Afgelopen week vernamen ze dat die familie alsnog status heeft gekregen. Hun advocaat heeft ervoor gezorgd dat hun papieren opnieuw zijn beoordeeld (waren ook niet rechtmatig bevonden destijds). Contra-expertise in Londen zou hebben uitgewezen dat ze wel in orde zijn en ze hebben inmiddels een verblijfsvergunning.

Uiteraard kwam de vraag of zij daar dan ook geen recht op hebben. Het probleem is alleen dat zodra je uitgeprocedeerd bent je geen recht meer hebt op hulp van een advocaat. Dus nu moeten we zelf proberen een en ander uit te zoeken. Dat gaan we wel proberen natuurlijk.