Eman en Dunia logeren in Alkmaar

Woensdag 30 juli op naar Katwijk om Dunia en Eman op te halen. Koffer vol knuffels in de achterbak. Kim en ik hebben de zolder opgeruimd en weer een selectie gemaakt, wat er echt bewaard moet blijven en wat weggeven mag worden. De knuffels zijn voor de kleine kinderen in het AZC, Melissa (5 jaar) woonde eerst ook in Alkmaar en mag als eerste uitzoeken, daarna haar vriendinnetjes en de rest geef ik aan Hanae zodat ze die kan gaan uitdelen.


Dan gaan we naar boven, even gezellig bijkletsen en wat drinken met weer eigen gebakken koekjes natuurlijk. Bij aankomst liep er een hele delegatie mannen in pak met mappen rond. Navraag leerde ons dat ze het AZC kwamen inspecteren omdat er een reorganisatie en aanbouw plaats gaat vinden zodat er ruim 500 nieuwe asielzoekers geplaatst kunnen worden binnenkort. Als ze nu de mensen die al jaaaren hier wonen een normaal huis ter beschikking stellen dan komt er ruimte vrij voor de mensen die nog maar net zijn aangekomen, dat zou toch een stuk menselijker zijn. Ik blijf het triest vinden dat je gezinnen met kinderen jarenlang in een paar kamertjes laat wonen zonder privacy.

Helaas hebben wij geen toestemming gekregen om de ouders ook naar Alkmaar te laten komen, DT&V heeft aanvraag afgekeurd, dus gaan nu eerst Dunia en Eman mee en volgende week de jongens.
De logeerkamer is net op tijd klaar, moet nog wel beetje verder aangekleed, maar slapen kunnen ze er en dat is het belangrijkste. Op de weg naar Alkmaar nog even langs Ikea in Haarlem voor een tafeltje en een lamp. De meiden hadden natuurlijk al veel over die winkel gehoord, maar nu ze er rondliepen hoopten ze dat ze ooit de kans krijgen om "hun huis" ook met deze meubels te mogen inrichten.

Donderdagochtend gaan we naar de stad, bij de Vest afgesproken waar Nicole ze komt ophalen. Ze gaat een dagje met de meiden op pad. Ik heb zelf een afspraak in het Theater voor de talentenjacht.
Ze worden na het eten thuisgebracht, was een leuke dag, rondvaart door Alkmaar, stad in en uit eten geweest.
Vrijdag gaan we naar het zwembad, ik had Dunia beloofd dat als ze haar A-diploma zou halen dit jaar dat we zouden gaan zwemmen. Voor het eerst in een golfslagbad, echt leuk.
's Avonds naar de bowlingbaan, we spelen twee spelletjes, Dunia gooit de eerste keer bijna niets om, maar na een paar waardevolle tips van de beheerder, gaat ze zo goed vooruit dat ze als 2e eindigt in het volgende spel. Eman en ik kunnen helaas niet tegen Hans op. Maar het was gezellig en daar gaat het om.

Zaterdag de stad in, we hebben geluk, een winkel heeft totaaluitverkoop, alle sieraden voor 1 Euro, dat is nog eens mazzel. IJsje gegeten bij De Mient.

 En toen brak het noodweer los, onweer en stortbui. Dus van luifel naar luifel naar andere kant van de stad gesprint waar Hans ons kwam ophalen. Thuis droge kleren aan en natuurlijk moesten de haren weer gestyled, stel je voor. 's Avonds gingen ze eten en chillen bij Kim en Priscilla. Wij namen Lady de hond mee, want de meiden zijn zo bang helaas. In Irak zijn alleen maar straathonden, die kan je beter niet aaien. In het AZC mogen geen huisdieren dus de kinderen groeien helemaal niet op met dieren, dat is wel jammer want in Nederland hebben zoveel gezinnen wel een huisdier en voor hun is dat dus best lastig.

Zondagochtend uitslapen en dan samen ontbeten, tjee wat vliegt de tijd.
We maken nog paar nieuwe foto's voor op de website van Act4you, hoop op leuke opdracht dit jaar.

's Middags richting Katwijk, de meiden met dubbele gevoelens, ze zijn natuurlijk blij hun ouders weer te zien en Dunia haar vriendinnetjes, maar ze zullen Alkmaar ook missen.